మనసు దోచిన లలన... నీకు వందనాలు…

తొలిసంధ్య వెలుగులో మెరిసే పుత్తడిబొమ్మా నీపెరేమిటి ? అన్న నా మొర ఆలకించిన లలనకు ఇదే నా కవితాసుమం...
 
నిన్ను చూడాలని ఆరాటపడే నా మనసును ఆపేదెలా,
నా మదిలోని ఊసులు నీ చెవిలో గుసగుసలాడాలనే ఈ తపన ఎందుకు... కంటిపాప గా మనసులో వున్ననీ రూపం ఎదురవ్వదా తిరిగి ఎప్పటికి… చూసి చూసి నా కనులు అలసిపోయాయి...
 
తూర్పున ఉదయించే కిరణంలా సాగరాన అలుపెరగని కెరటంలా, ఎల్లప్పుడూ నువ్వు నాతోనే వున్నావు అనే భావన.

అనకు ప్రియ ఇది కాదని తరుణం, నా ఈ కవితను చేయకు పరిహాసం...
మౌనం గా నిను ధ్యానిస్తూ...
మనసు దోచిన నీకు వందనాలు… ఎదను కాల్చిన నీకు ఇవే నా నివేదనలు…