లావణ్యం

                          

బాల్యం లో పరిచయం స్నేహం గా మారక ముందే విడిపోయాయి రెండు మనసులు

ఆ రెండు మనసులు నిజాన్ని విడిచి స్వప్నలోకంలో విహరించాయి,

తేరుకుని చూసేటప్పటికి జీవితాన్నే కోల్పోయాయి,

ఎన్నో వసంతాల తరువాత అనుకోకుండా కలసిన ఆ క్షణం లో

తన పెదవిలో సన్నటి వణుకు ను లీలగా గమనించింది అతని మనసు

తను తిరిగి చేరువవుతుందా అనే ఒక చిన్న ఆశ ఆ మనసులో,

చీకటి లో కూడా వెతుకుతూ ఆ లావణ్యం కోసం...

ఈ నిరీక్షణ ఎన్ని యుగాలైనా కొనసాగుతూనే వుంటుంది...

గతంలోనైనా  ఆ లావణ్యం తాలూకు అనుభూతులు మిగులుతాయనే చిన్నిఆశతో...     

సీమ చింతకాయలు

టివి ప్రపంచం లేని కాలంలో వేసవి వస్తే చాలు, సొంత వూరిలో సెలవల్లో వూళ్ళో వుండే
స్నేహితులతో చేసే సరదా పనుల్లో ఒక ముఖ్యమైన పని బాగా గుర్తు వస్తుంది ఈ రోజు. . .

 

అదే “కొక్కేలు కట్టిన పెద్ద కర్రలు పట్టుకొని సీమచింతకాయల వేటకు బయలుదేరటం”  

ఆ చెట్ల కింద చేరి ఆ కాయలని కోసి వాటిలోని పిక్కలని తినటం అంటే మహా సరదా, మా వూరిలో ఆ చెట్లు స్కూల్ లో నే వుండేవి. . .


పండని దశలో అవి పసరు పసరుగా వున్నా సరే తినటం ఇప్పటి పాతిక వసంతాల వయసున్న కుర్రవాళ్లకు అప్పట్లో బాగా అలవాటే . . .


కాల క్రమంలో ఆ స్నేహలే లెక్కలు కట్టి మాట్లాడే స్థాయికి దిగజారినప్పుడు ఇంకా చెట్లవెంట కాయల వేట సాధ్యమా ?

మరలా ఆ రోజులు వస్తే ఎంత బాగుంటుందో ! ! ! కల్మషం లేని స్వార్ధం లేని స్నేహలు . . .